Apetyt na Polskę
Kochani, jak już pisałam w poprzednim poście – wygrałam w pierwszym etapie konkursu z Polska na Expo 2015 Mediolan. W podziękowaniu dla Was za tak liczne głosy, bardzo serdecznie zapraszam Was do wzięcia udziału w moim konkursie. Do wygrania jest pięć przepięknych książek Apetyt na Polskę. Zawarte są w nich przepisy Witka Iwańskiego, Elizy Mórawskiej, Michała Gniłki, Marysi Przybyszewskiej, Grzegorza Łapanowskiego i Tomasza Trąbskiego. Zdjęcia autorstwa Krzysztofa Kozanowskiego + świetne przepisy sprawiły, że książka jest wyjątkowa i oryginalna. Warto o nią zawalczyć, bo nigdzie nie można jej kupić, także to bardzo cenny okaz.
Co zrobić, żeby wygrać książkę Apetyt na Polskę?
Pod tym postem, w komentarzu, napisz swoją propozycję na śniadanie z wykorzystaniem co najmniej trzech polskich produktów, które w tym roku promowane są na Expo Milano. Cała lista produktów znajduje się poniżej.
Zdjęcie przepisu jest mile widziane, ale nie obligatoryjne, bo zdaję sobie sprawę, że może nie być łatwo zdobyć 3 produkty z poniższej listy. Konkurs trwa od teraz do 2 października 2015, do godz. 24:00.
Książkę Apetyt na Polskę wygra 5 osób, które zaproponują najbardziej oryginalny i apetyczny przepis na śniadanie. Zwycięzców wybiorę ja, pewnie z pomocą mamy 🙂 Wyniki ogłoszę najpóźniej 4 października, także w komentarzu pod tym postem.
ZAPRASZAM SERDECZNIE
Kiełbasa lisiecka
To wyrób pochodzący z dwóch podkrakowskich wsi: Liszki i Czernichów. Od pierwszej z dwóch miejscowości wędlina zaczerpnęła swą nazwę̨. Po czym poznać́ lisiecką, na pierwszy rzut oka? Jest z pewnością̨ w przekroju szersza, niż̇ przeciętna kiełbasa. Jej skórka jest ciemna i lekko lśniąca, jak to jest w wypadku większości produktów wędzonych. Prócz tego cechuje ją duża chudość́ mięsa – w przekroju widać́ duże kawałki wieprzowej szynki, otoczone oczkami farszu. Szynka właśnie stanowi większość́ składu kiełbasy. Prócz tego, wieprzowina, z której robiona jest lisiecka, obłożna jest szeregiem dodatkowych restrykcji – przykładowo, z produkcji wykluczone jest mięso, pochodzące od zwierząt, które są̨ podatne na stres (wydzielające się̨ podczas stresu hormony zmieniają̨ smak wieprzowiny). Dodatkowo zawartość́ mięsa klasy I wynosi w kiełbasie aż̇ 85%.
Kabanosy
Jeden z najpopularniejszych rodzajów kiełbasy w Polsce. Są̨ to cienkie, długie batony suchej kiełbasy, odkręcone z jednej strony. Mają one suchą i równomiernie pomarszczoną powierzchnię. Z wierzchu są̨ ciemnoczerwone z odcieniem wiśniowym. W przekroju widoczne są̨ również̇ mocno czerwone kawałki mięsa oraz jasne kawałki tłuszczu. Ich cechą charakterystyczną jest smak peklowanej i pieczonej wieprzowiny oraz lekki posmak wędzenia, kminku oraz pieprzu. Odpowiedni dobór surowca oraz tradycyjna receptura sprawiają̨, że kabanos jest bardzo kruchy – można go odróżnić́ od wyrobu „kabanos podobnego”, łamiąc kiełbasę̨ na pół. Wyrób oryginalny powinien wydać́ przy tym charakterystyczny dźwięk, przez fachowców nazywany „strzałem”.
Podkarpacki miód spadziowy
Produkowany jest na terenie kilkunastu nadleśnictw w ramach województwa podkarpackiego. Jest to płynny lub skrystalizowany miód, w którym dominuje spadź́ pochodząca z jodły pospolitej (średnio 70% lub więcej). Jego konsystencja jest gęsta i lepka, a barwa – ciemnobrązowa, z zielonkawymi refleksami, po krystalizacji zaś́ powoli jaśnieje. Podkarpacki miód spadziowy ma typowo żywiczny aromat, przypominający zapach igliwia i łagodny, słodki smak
Fasola wrzawska
Fasola tyczna „Piękny Jaś” zaliczana do fasoli wielokwiatowej (Phaseolus multiflorus), uprawiana w północnej części Kotliny Sandomierskiej, w widłach Wisły i Sanu. Nazwa pochodzi od wsi Wrzawy, która stanowi centrum tego fasolowego zagłębia. Odmiana ma bardzo duże (1000 sztuk to 2,1-2,9 kg!), nerkowate i lekko spłaszczone nasiona, charakteryzujące się̨ słodkawym smakiem i delikatną konsystencją, całkowicie pozbawioną mącznego posmaku. Właśnie smak wyróżnia fasolę wrzawską wśród innych odmian, choć́ nie tylko. Fasola wrzawska ma o 20% cieńszą skórkę̨ i większą zdolność́ pochłaniania wody, a także gotuje się̨ krócej o ok. 10 min, niż̇ odmiany wielokwiatowe pochodzące z innych miejsc. Sprawia to, że jest ona ulubioną fasolą wielu kucharzy.
Olej rydzowy
Ten klarowny, przejrzysty olej, wytwarzany jest z rośliny o nazwie lnianka siewna, której ludowa nazwa brzmi „rydz”, „rydzyk”, „ryżyk”. Nazwa lnianki siewnej – „rydz” – wzięła się̨ od rdzawego koloru jej nasion. Olej charakteryzuje się̨ posmakiem cebuli i gorczycy, a także mocnym soczystym aromatem. Zawiera on 90% kwasów nienasyconych, w tym 54% omega 3 i omega 6, w stosunku 2:1. W przeciwieństwie do większości olejów o podobnym składzie, rydzowy można długo przechowywać́, bez uszczerbku dla jego właściwości. W Polsce największe plantacje lnianki znajdują̨ się w Wielkopolsce i to właśnie tam tłoczy się najwięcej oleju rydzowego.
Cydr Chyliczki
Jest półmusującym napojem alkoholowym wyprodukowanym według tradycyjnych receptur ze świeżych mazowieckich jabłek. Dzięki powolnej fermentacji zachowuje naturalny jabłkowy aromat i smak. Nie jest pasteryzowany ani filtrowany, dlatego na dnie butelki może pojawić́ się delikatny osad. Najlepiej smakuje schłodzony w temp. 10o – 12o C.
Suska sechlońska
To podsuszona i podwędzona śliwka. W miejscowej gwarze „suska” znaczy tyle co suszona, a „sechlońska” pochodzi od nazwy miejscowości Sechna, leżącej w gminie Laskowa, w Małopolsce, z której wywodzi się tradycja suszenia śliwek. Suska sechlońska ma elastyczny, mięsisty miąższ i pomarszczoną, lepką skórkę̨ w kolorze od ciemnogranatowego do czarnego. W smaku jest lekko słodka z dymnym posmakiem i aromatem wędzenia. To właśnie dym nadaje tym owocom niepowtarzalny kolor, aromat i smak. Do suszenia wykorzystywane są̨ odmiany śliwy domowej typowej, tzw. Węgierki i jej pochodnych: Promis, Tolar, Nektawit, a także Valjevka i Stanley, które łatwo poddają̨ się wędzeniu. Owoce tych odmian odznaczają̨ się dużą zawartością̨ cukru oraz małą wody.
Kasza jęczmienna
Charakteryzuje się szarą barwą z odcieniem od zielonego do żółtawego. Jest rodzajem kaszy wyrabianej z jęczmienia. W Polsce 70 procent, produkcji kasz, to wyrób kaszy jęczmiennej. Kasza pęczak jest całym, wypolerowanym ziarnem jęczmienia. W przetwórstwie kasz, traktowany jest jako półprodukt, i jako przetwór zbożowy.
Kasza jaglana
Przyrządzana z prosa to jedna z najstarszych i najzdrowszych kasz. Jest jedną z niewielu kasz zasadotwórczych. Ma oryginalny smak (choć́ bywa gorzka, jeśli przyrządzi się ją w nieodpowiedni sposób) i świetnie komponuje się zarówno z daniami słonymi, jak i słodkimi. Kasza jaglana zawiera pokaźną̨ ilość́ białka – ok.10% – oraz mnóstwo związków, które regulują̨ pracę całego organizmu. Krzemionka zapewni piękną, gładką cerę̨, mocne paznokcie i lśniące włosy, a ponieważ̇ kasza jaglana jest najbardziej lekkostrawna ze wszystkich zbóż̇ – przyspieszy przemianę̨ materii i pomoże zadbać́ o sylwetkę̨, oczyści organizm z toksyn i wyreguluje poziom cholesterolu. Jakby tego szczęścia było mało – sprzyja wydzielaniu serotoniny, czyli właśnie hormonu szczęścia.
Oscypek
To wędzony owczy ser wytwarzany na Podhalu. Robi się go ręcznie z owczego mleka zwierząt rasy Polska Owca Górska, czasem z niewielką domieszką mleka Polskiej Krowy Czerwonej, w okresie od maja do września. Dojrzały oscypek jest twardy, słony, o wyraźnym posmaku wędzenia. Nazwa serka może wywodzić́ się od słowa „oszczypywać́”, czyli rozdrabniać́ (to jeden z etapów produkcji) lub od „oszczypek”, w znaczeniu mały oszczep, co byłoby nawiązaniem do charakterystycznego kształtu wyrobu. Dokładny opis, jak oscypek wytwarzać́ umieszczono w instruktażu państwa Ślemieńskiego na Żywiecczyźnie, w 1748 roku. Ta pierwotna receptura nie zmieniła się do dziś́.
Wielkopolski ser smażony
Robiony z twarogu. Cały proces, od pozyskania mleka do produktu końcowego nie powinien przekraczać́ 6-7 dni. Najpierw mleko jest odtłuszczane, następnie podgrzewane, schładzane i zaprawiane zakwasem z pasteryzowanego mleka i paciorkowców mlekowych. Pod jego wpływem ulega ukwaszeniu i powstaje skrzep. Mleko ponownie jest delikatnie podgrzewane, a gdy skrzep się oddzieli od serwatki, ta ostatnia jest odciągana, a pozostały twaróg odciska się z nadmiaru płynu. Ser kruszy się, rozdrabnia i pozostawia do zgliwienia – właśnie gliwieniu, które trwa 2-3 dni, produkt zawdzięcza bowiem swój charakterystyczny smak i zapach. Zgliwiały ser miesza się z masłem i smaży, dodając sól oraz, ewentualnie kminek.
Dwójniak
Podobnie jak pozostałe miody pitne doskonale wpisują̨ się w naszą tradycję kulinarną i smakowicie komponują̨ się z daniami kuchni polskiej. Dwójniak, który jest dość́ słodki podajemy do wypieków i innych deserów. Ponadto można go serwować́ w drinkach z lodem i cytryną, w temperaturze pokojowej, a także jako „grzaniec”, czyli podgrzany do temperatury ok. 55°C z dodatkiem goździków i cynamonu.
Płatki owsiane
To produkt otrzymany z oczyszczonego ziarna owsa, poddanego zabiegom hydrotermicznym. Następnie jest ono poddane obłuskiwaniu, ewentualnie krojeniu i płatkowaniu. Ze względu na sposób obróbki ziarna wyróżnia się trzy rodzaje płatków owsianych: zwykłe – otrzymane z całego ziarna, górskie – otrzymane z pokrojonego ziarna i błyskawiczne – otrzymane z pokrojonego ziarna i poddane specjalnej obróbce hydrotermicznej.
Konfitura z czarnego bzu
Jej smak jest wyzwaniem – wytrawny, wyrafinowany, nietypowy. To 'black label’ wśród konfitur. Ta receptura jest najbardziej tradycyjna wśród wszystkich konfitur Luks Pomada, pochodzi z wyszukanej w antykwariacie książki kucharskiej z 20-lecia międzywojennego. Ekologiczny czarny bez jest smażony przez 48 godzin z krótkimi przerwami, w niższej temperaturze, tak aby utrzymać́ delikatny smak i aromat owoców oraz ich wartości odżywcze. Smak konfitury jest bogaty, pełen wędzonych nut, w głębi można wyczuć́ rajskie jabłka i imbir. W pierwszym odczuciu bardzo delikatny, ale po chwili pojawia się dymny charakter zrównoważony owocowo – miodowymi nutami.
Powidła strzeleckie
Są̨ smażone przez mieszkańców wsi Strzelce Dolne w dziewięciu miedzianych kotłach. Produkcja przekracza 25 tys. słoików w sezonie. Skąd ich tajemnica smaku? W idealnych owocach. Jak się okazuje, śliwka śliwce jest nierówna. Ich odmianę̨ trzeba dodać́ w zależności od rodzaju powideł, które chcemy przygotować́. Nie do wszystkich dodajemy cukru. Niektóre są̨ już̇ słodkie z natury, a niektóre trzeba posłodzić́, aby uzyskać́ słodko kwaśny smak.
Buraki
W Polsce jadano na dworze króla Władysława Jagiełły. W naszym kraju były od dawna popularne. Mikołaj Rej w swoim „Żywocie człowieka poczciwego„ daje przepis na ćwikłę̨ zwać ją „panią̨ ćwikłą̨ „ i zachwala jej wyborny smak. Buraki służyły również̇ do celów kosmetycznych – buraczkami panienki malowały sobie rumieńce.
Grzyby suszone
Bez wątpienia tradycja, odkąd sięgamy pamięcią̨. Ich aromatu nie da się z niczym porównać́. Leśne grzyby suszone. Mają mocny, głęboki aromat. To jeden z najważniejszych składników tradycyjnej kuchni polskiej. I warto sięgnąć́ po nie znacznie częściej, a nie tylko w Wigilię.
Jabłka
Są̨ najpopularniejszymi owocami w Polsce. Statystyczny Polak zjada około 20 kg jabłek rocznie, czyli połowę̨ wszystkich spożywanych owoców. Jabłka można długo przechowywać́, dlatego możemy je spożywać́ przez cały rok.
Wódka orkiszowa
To pierwsza i jedyna taka wódka w Polsce. Tworzona z najbardziej wyjątkowej i najdroższej pszenicy na świecie. Niepowtarzalny smak, który odkrywamy w temperaturze 4-6oC. Uznana i nagradzana na całym świecie w wielu konkursach.
Likier z czarnej porzeczki
Powstaje dzięki harmonijnemu połączeniu wysokiej jakości zbożowego spirytusu, nieskażonej, czystej wody i świeżych porzeczek z krzeskiego sadu. Zachowując perfekcyjną równowagę̨ pomiędzy smakiem a neutralnością̨ stworzono likier znakomity zarówno w czystej postaci, jak również̇ dodatek do herbat, drinków, deserów.
* Informacje o produktach pochodzą ze strony https://www.expo.gov.pl/aktualnosci/676_4528_polskie-produkty-spozywcze-trafily-do-blogerow.html
Apetyt na Polskę
